jueves, 17 de enero de 2008

Gallardón se cabrea

Aunque todos los sabíamos, hacen falta hechos como este para cerrar muchas bocas: Gallardón busca servirse más a sí mismo que al PP.
Como un niño mimado, se ha puesto a llorar y a patalear cuando le han dicho que no iría en las listas como candidato por Madrid. ¡Y como no me ponéis, pues dimito! Llegó a amenazar, pero en pocas horas rectificó. No coje a nadie de sorpresa. Espera que Rajoy pierda las próximas elecciones para volver a intentar su objetivo, que no es otro que ser el presidente del partido popular.
Este tipo ha demostrado que no tiene escrúpulos de ningún tipo. Y menos mal que dentro de su partido no tiene muchos seguidores, porque estaría dispuesto a hacer una guerra interna peor que la del PSOE en tiempos.
Me resulta llamativo que esta noticia haya movilizado a toda la izquierda mediática y a los blogueros profesionales a sueldo del PSOE ... ¿por qué les interesará tanto Gallardón? ¿Qué más les dará cuál sea el candidato del PP si no lo van a votar? Porque lo cierto es que este sujeto sólo gusta a los socialistas. Y para muestra un botón: en Madrid capital fue más votada Esperanza Aguirre que él.
¿Qué será de él en el futuro? ¿Dimitirá si Rajoy gana? ¿Terminará formando otro partido? ¿Empezará Aguirre a usar sus mismas técnicas si se quita de enmedio?

8 comentarios:

Anónimo dijo...

Espero que no se muerda nunca la lengua señor Kaviardo, porque puede morir envenenado. Sólo le falta echar espumarajos por la boca...

Se ha puesto a llorar? Como el PP en general, ¡pues ahora no hablo para prisa!(a ver quien es más niño) Cuándo dijo Gallardón que dimitía? Nunca. Espera que Rajoy pierda? Eso lo dice usted. Su objetivo es ser presidente? Eso es lícito, no? O le gusta más a usted que se haga de manera "digital". En su partido no tiene seguidores? Eso habría que verlo, porque como salga alguno ahora mismo apoyándolo se lo comen en su propio partido. La ultraderecha es bastante más ruidosa. Hasta Zaplana dijo que se podría hacer de otra manera. Ha movilizado a la izquierda? Hombre, tanto como movilizar...no he visto a nadie manifestándose en la calle, pero digo yo que se podrá opinar, no? que para eso dejamos atrás la dictadura. Blogueros a sueldo del PSOE? No diga gilipolleces, lo mismo podría opinar yo de usted. Qué les da igual? Hombre, yo creo que en la izquierda temen a Gallardón, por lo que si les importa quien es el presidente del PP y quien no. Y menudo razonamiento que hace diciendo: Aguirre más votada, entonces este sujeto sólo gusta a los socialistas. Creo que es una extrapolación un tanto exagerada.

Y su futuro sólo lo sabrá él. Si pierde Rajoy, ¿entonces dimitirá? (me refiero a Rajoy). Y para terminar, le he de decir que Aguirre, a quien parece que usted alaba, ya está utilizando esas técnicas, y si no al tiempo. Que coincidencia!!si Gallardón se va, quién queda de alcaldesa? Veo la mano negra de un personajillo con bigote, melena y una nariz muuuuuuuuuuuy larga.

Saludos.

Turkishman

Anónimo dijo...

pssst
pssst
Ya sabe usted que tengo la lengua bífida, señor Turkishman.
Aunque al final no lo cumplieron (Gallardón, por cierto, el primero), lo del boicot a PRISA tenía su razón de ser. Polanco desde su púlpito lanzó unas acusaciones que no he oído en su día más bruto a Jiménez Losantos del PSOE. Y sí, Gallardón ha dado un espectáculo lamentable. Lo de su dimisión lo declaró para ABC, pero se retractó a media mañana en parte.
Existen blogueros a sueldo del PSOE, igual que a sueldo de las discográficas para que hablen bien de un determinado disco cuando sale a la venta. Pregúntele a Ricardo Galli, de menéame, si son gilipolleces lo que digo.
Si la izquierda temiese a Gallardón no lo alabarían tanto por allí donde pasa ni harían de plañideras suyas en El País.
La extrapolación no es nada exagerada: La gente de derechas vota a Esperanza Aguirre. Si realmente Gallardón cayese tan bién, lo votaría la derecha y además parte de los indecisos y la izquierda. Y lo cierto es que tuvo menos votos que Espe. Yo creo que está claro.
Es posible que tenga razón con respecto a Espe, pero, aunque sí ha hecho gestos de cara a la galería, no ha jugado tan sucio como Gallardón. Veríamos qué sería de él si su padrino Fraga falta.

Anónimo dijo...

Que máis dá que no PP mande un ou outro? Vostedes cren que, no fondo ideolóxico, están tan distantes Gallardón e Rajoy? É unha cuestión de formas.
As políticas neoliberais que pretende aplicar o PP vaino facer estea Pizarro ou Gallardón de nº 2.

Anónimo dijo...

La política es mucho más que el neoliberalismo o el socialismo. En España, por ejemplo, también es una actitud frente a la amenaza separatista y el terrorismo. Esto también marca la diferencia.

Anónimo dijo...

Pola postura de Gallardón no 11M cre vostede que non está contra o terrorismo? En serio?
O que quero é salientar o absurdo de discutir un nome ou outro.

Anónimo dijo...

Señor Chei, contra el terrorismo quiero pensar que está hasta ZP, otra cosa es que tenga muchos menos escrúpulos y más tolerancia a ciertas cosas.

Anónimo dijo...

Ao que vostede chama poucos escrúpulos, eu chámolle valentía. Como valentía tivo Aznar no seu "diálogo" con ETA. Contra o terrorismo hai moitas formas de estar. A posturas de ZP e de Aznar nos seus procesos de paz foron similares: trataron de falar con eles. Mesmo algúns con, segundo vostede, poucos escrúpulos achegaron presos a Euskadi nun alarde de antipatriotismo. Ese feito non é tolerancia a certas cousas?
Un saúdo.

Anónimo dijo...

Bueno, los procesos de paz han sido bastante diferentes. Para empezar, ningún gobierno ha segido hablando con dos muertos de por medio (aunque matar, siempre maten).
Además Aznar tuvo un único contacto, que fue en Suiza, a raíz del cual detuvo a alguno de sus interlocutores. Eso no lo digo yo, lo dicen quien ahora lo acusa de haber negociado con ETA en el documental "La pelota vasca".